CHRZEŚCIJAŃSKA SIŁA

Październik będzie obfitował w ważne wydarzenia: Synod o rodzinie, a w Polsce wybory parlamentarne. Z naszej strony powinniśmy dołączyć się do tego poprzez modlitwę i wierność w Godzinie Straży. Bądźmy obecni fizycznie i duchowo w życiu Kościoła powszechnego i lokalnego. Aby nas do tego zachęcić skorzystajmy z rady naszej założycielki, siostry Marii od Najświętszego Serca Bernaud.

„Życie w chrześcijańskiej doskonałości i osiągnięcie zbawienia od zawsze wymagały nadprzyrodzonej mocy, tymczasem nikt nie zaprzeczy, że w naszych czasach to duchowe męstwo nie jest już tak obecne. W minionych wiekach dusze były silne i mężne; współcześnie są one osłabione, ich odwaga jest chwiejna, silne charaktery znikają pod tchnieniem bezbożności, zmysłowości i perwersyjnych doktryn, które zatruwają współczesne społeczeństwo.

Nie można stanąć z boku z założonymi rękoma, prowadząc życie spokojne i łatwe, pławiąc się w luksusie. Podobnie jak kiedyś, dzisiaj również nie osiągniemy nieba bez walki, bez zadania sobie trudu. Serce Jezusa prosi swoich wiernych członków Straży Honorowej, by walczyli z porannym lenistwem, z dążeniem do osiągnięcia pełni dobrobytu, wygód życiowych, by zwalczali swoje umiłowanie przepychu, przyjemności, wady charakteru, by odrzucali mało wartościowe lektury i śmiało przystępowali do praktykowania cnót chrześcijańskich. Zacznijmy od szczerego «chcę», które wspierane łaską może wystarczyć, by zatrzymać duszę na dobrej drodze i wskazać jej cel.

Ale trzeba chcieć, chcieć konkretnie i wytrwale. W obliczu złych nawyków, należy chcieć je zwalczać, w obliczu pokusy – trzeba chcieć ją przezwyciężyć. Musimy tego pragnąć i wykorzystać wszystkie siły w tej nieustannej walce łaski przeciwko naturze, w tej małej wewnętrznej wojnie, której zamniętym polem jest nasze własne serce.

Kto da nam tę dobrą wolę w całej pełni, siły cnót, heroiczną odwagę, które czynią świętych? Kto, jeśli nie Najświętsze Serce Jezusa. Bądźmy z Nim w ścisłym zjednoczeniu, zaufajmy Mu i czerpmy moc z rany Jego Serca. Tak uzbrojeni i umocnieni znajdziemy wszelkie potrzebne siły, by wprowadzać w czyn prawdziwe wartości życia chrześcijańskiego, którego ostatecznym celem jest zbawienie wieczne”.