PÓJDŹMY DO BETLEJEM

Gdy spojrzymy na karty Ewangelii św. Łukasza z opisem narodzenia Pańskiego, z łatwością dostrzeżemy, że świadkowie tego wyjątkowego wydarzenia nie byli ludźmi przypadkowymi – Bóg sam ich wybrał. To pasterzom powierzył „radość wielką”, o której mieli zaświadczyć przed całym ludem. Z racji swego niskiego stanu nie byli oni jednak uznawani w Izraelu za wiarygodnych świadków. Nie powoływano się też na ich głos przed trybunałem sądowym. Niemniej właśnie ich Bóg wybrał – podobnie jak króla Dawida, również pasterza. I chociaż można powiedzieć, że pasterze nie dorastali do powierzonego im zadania, w wydarzeniu tym dostrzegamy wspaniałość pedagogii objawiającego się Boga, który wybiera do realizacji swoich planów ludzi zwykłych i niepozornych.

Drugim motywem wyboru pasterzy na świadków było ich wierne czuwanie podczas nocy narodzenia. Nie myśleli oni co prawda o przyjściu na świat Mesjasza, robili jedynie to, co do nich należało, strzegąc w polu bydła. Wypełniali swój obowiązek w przeciwieństwie do mieszkańców Betlejem, którym zabrakło elementarnych zasad ludzkiej gościnności. Można powiedzieć, że ci drudzy niejako „przespali” swoje człowieczeństwo, dlatego nie ujrzeli chwały narodzin Pańskich.

W tym biblijnym opisie dostrzegamy analogię do naszego życia. Czy bylibyśmy gotowi stać się dzisiaj świadkami Bożych narodzin? Czy wiernie czuwamy przy Jezusowym Sercu podczas naszych Godzin Obecności? Czy nasza modlitwa rodzi konkretne czyny? Te i inne pytania dyskretnie podsuwa nam Anioł Stróż.

W kontekście rozważanego fragmentu Ewangelii podzielmy się opłatkiem i życzmy sobie, aby aniołowie znad groty betlejemskiej rozbudzili w nas wrażliwość na głos Boży, pasterze nauczyli niezłomnego czuwania, rzetelnej pracy i dobrego odpoczynku, a Maryja i Józef stali się wzorem adoracji Serca Dzieciątka Jezus. Przesłanie pokoju i obietnica radości dla wszystkich ludzi dobrej woli niech zagości w strażowych wspólnotach, Waszych rodzinach i w sercu każdego z Was.

Dyrekcja Arcybractwa Straży Honorowej NSPJ