DWA ORĘDZIA

Sercu Pana Jezusa, na drugim zaś tajemnicę Bożego miłosierdzia. Bo właśnie dzięki miłosierdziu Bożemu jesteśmy w stanie składać Bogu nasze małe wynagrodzenie. Orędzie św. Faustyny można natomiast streścić w słowach: miłosierdzie i ufność. Oznacza to, że Bóg wciąż zbliża się do człowieka ze swoim miłosierdziem, a człowiek powinien odpowiedzieć na nie wielką ufnością. Ponadto siostra przypomina o obowiązku wynagradzania Bożemu Sercu za grzechy. Można więc powiedzieć, że orędzia obu świętych wzajemnie się przenikają i uzupełniają. Orędzie św. Małgorzaty Marii prowadzi do orędzia św. Faustyny i w nim znajduje swoje wypełnienie. A jest tak dlatego, że, jak podkreślał św. Jan Paweł II, miłosierdzie „jest jakby drugim imieniem miłości”. Na tej ziemi „w dziejach człowieka, które są zarazem dziejami grzechu i śmierci, miłość musi się objawiać nade wszystko jako miłosierdzie”. Natomiast miłość jako taka objawi się nam dopiero „w eschatologicznym spełnieniu”. Stanie się to wtedy, gdy – jak mówi św. Jan – zobaczymy Boga „takim, jakim jest” (por. 1 J 3,2).