GORLIWOŚĆ

Gorliwość

Gorliwość jest dla miłości tym, czym płomień dla ogniska. Jedynie żarliwie kochające serce może zostać ogarnięte pięknym płomieniem gorliwości. Gdybyśmy zatem naprawdę kochali Serce Jezusa, pałalibyśmy pragnieniem, by inni nie tylko Je poznali, ale również pokochali. Miłość, podobnie jak ogień, nie może być bezczynna, a gorliwość, która jest jej płomieniem, zawsze potrzebuje pożywienia.

Gorliwość przejawia się przede wszystkim w naszych postawach: w wierności obowiązkom, w znoszeniu trudności ze względu na miłość i dla większej chwały Najświętszego Serca Pana Jezusa. Czy jesteśmy w ogóle do tego zdolni? Kiedy wyrobimy już w sobie taką postawę, możemy własnym przykładem życia rozpalić płomień w sercach bliźnich. Warto też porozmawiać z innymi na temat Obiektu naszej miłości i rozbudzić w sobie uczucie, które powinno nas ożywiać.

Czyż sam Jezus nie pałał do nas miłością? Rozmiłowany w chwale swego Ojca i ogarnięty pragnieniem naszego zbawienia, był prawdziwie rozpalony gorliwością. Ucząc się wiernie od Niego, możemy się przemienić w apostołów, ponieważ gorliwość jest najpiękniejszym, najwyższym wyrazem miłości. Starajmy się wszelkimi możliwymi sposobami powiększać królestwo Pana Jezusa, zdobywając dla Niego naszych bliźnich, szerząc nabożeństwo do Jego Boskiego Serca, a przede wszystkim oddając Mu bez zastrzeżeń własne serca.

Jeśli zaś nie możemy działać, módlmy się! Ten rodzaj apostolstwa wcale nie jest mniej owocny.

s. Maria od Najświętszego Serca Bernaud