JESZCZE O ANIOŁACH

łaskawy posłaniec Niebios, nieodłącznie towarzyszy naszej duszy, czuwając nad nią i chroniąc przed zasadzkami. Otacza serdeczną troską wszystko, co dotyczy naszego zbawiania, doskonałości, świętości i nawet życia doczesnego, zdrowia i naszych spraw.

Zapewne jesteśmy otoczeni sercami, które są nam oddane, (rodzice, przyjaciele…) ale żadne przywiązanie nie jest porównywalne z tym, które do nas żywi Anioł Stróż. Wiąże się on z naszą duszą od pierwszych chwil życia, otula ją swą braterską czułością, oświeca, kieruje, towarzyszy jej krok za krokiem, aż dotrze do wiecznej szczęśliwości. Niestety, myślimy o tym zbyt mało. Szanujmy jego obecność. Nie pozwólmy, aby nasze myśli, słowa, postawy go zasmucały lub obrażały. Jest on przedstawicielem Boga względem naszej duszy.

Św. Franciszek Salezy miał zawsze ducha przenikniętego myślą o swoim Aniele Stróżu. Modlił się, pracował i odpoczywał pod jego wejrzeniem. Kiedy otwierał drzwi mówił mu z szacunkiem: «Zechciej przejść pierwszy, mój aniele». W dniu, kiedy św. Franciszek został kapłanem, jego anioł powiedział: «Teraz ty będziesz przechodził pierwszy».

Zatem, zaufajmy mu we wszystkich trudnościach życia. On jest naszym niebieskim bratem, dlaczego więc choć w połowie nie przedstawiamy mu naszych strapień, małych czy wielkich, które sprawiają nam cierpienia. Zwłaszcza, gdy poruszy pokusa naszą duszę prośmy o jego pomoc. Bóg dał nam tego towarzysza szczególnie przed podstępnymi atakami nieprzyjaciela. Kiedy nasze serce dotknięte jest pokusą, mając ucieczkę w Aniele Stróżu, skierujmy modlitwę, której uczy Kościół: «Aniele Boży, z Bożej Opatrzności zostałem ci polecony, zechciej więc mnie oświecać, prowadzić i kierować».

Nie ma mało znaczących praktyk w życiu chrześcijańskim. Nabożeństwo do Anioła Stróża jest wyjątkowe i wzbogacające. Skorzystajmy w tym kończącym się miesiącu, by je na nowo odkryć”.