ODPOWIEDŹ NA MIŁOŚĆ

W dniach od 7 do 9 marca br. w krakowskim kościele pw. św. Franciszka Salezego przy klasztorze sióstr wizytek odbyły się rekolekcje wielkopostne dla członków Arcybractwa Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa. Nauki rekolekcyjne głosił ks. dr Piotr Wróbel, a podczas nabożeństw i Mszy św. uczestnikom towarzyszyły relikwie św. Franciszka Salezego, św. Joanny Franciszki de Chantal i św. Małgorzaty Marii Alacoque – trojga świętych związanych z Zakonem Nawiedzenia. W oprawę liturgiczną i prowadzenie nabożeństw włączyli się członkowie wspólnoty funkcjonującej przy Dyrekcji Arcybractwa w Krakowie oraz siostry wizytki.

Pierwszy dzień rekolekcji, którego szczególnym patronem był św. Franciszek Salezy, rozpoczął się odśpiewaniem Koronki do Najświętszych Ran Pana Jezusa. Oprawę muzyczną zapewnił Michał Niemiec, krakowski organista i kompozytor, autor melodii do koronki. Podczas nabożeństwa zanurzaliśmy w Najświętszych Ranach Pana Jezusa pięć różnych intencji. Modliliśmy się o pokój w Europie i na całym świecie, o ustanie pandemii koronawirusa, o życie dla dzieci zagrożonych aborcją, o radość zbawienia dla wszystkich zelatorów, członków Straży Honorowej NSPJ i czcicieli Bożego Serca zmarłych podczas pandemii, a także o rozwój Straży Honorowej NSPJ na całym świecie. Po koronce rozpoczęła się Msza św. koncelebrowana przez ks. Krzysztofa Zimończyka, Dyrektora Krajowego Arcybractwa Straży Honorowej NSPJ, oraz ks. dra Piotra Wróbla, naszego rekolekcjonistę.

Podczas kazania ks. Piotr zanalizował początkowy fragment Aktu osobistego poświęcenia się Najświętszemu Sercu Pana Jezusa wg św. Małgorzaty Marii Alacoque. Mówiąc o zawierzeniu się Bożemu Sercu, podkreślił, że nie jest to coś początkowego, ale kontynuacja naszej drogi, pielgrzymki do ostatecznego spotkania z Sercem Pana Jezusa. Zwrócił uwagę na znaczenie poszczególnych słów i zwrotów wstępujących w akcie. „«Oddaję i poświęcam się Najświętszemu Sercu Pana naszego Jezusa Chrystusa». Oddaję. Czy oddaję, bo ktoś mi mnie dał? Czy ktoś dał moją osobę mnie samemu i ja teraz właśnie oddaję? […] Co bym chciał wyrazić przez to, że będę mówić «oddaję»? Czy oddaję całą swoją istotę, czy coś sobie zostawię? Czy jestem gotów oddać naprawdę wszystko?” – pytał rekolekcjonista, zachęcając słuchaczy do głębokiej refleksji. W homilii nawiązał także do nauki św. Franciszka Salezego dotyczącej braku przywiązania do grzechów powszednich. Na zakończenie Mszy św. ks. Piotr pobłogosławił uczestników relikwiami doktora Kościoła, patrona pierwszego dnia.

Wtorek, drugi dzień rekolekcji, był zwyczajowo czasem pokuty i spowiedzi świętej. Ponieważ 8 marca przypada Dzień Kobiet, naszą patronką została św. Joanna Franciszka de Chantal: kobieta heroiczna, która doświadczyła w życiu wszystkich możliwych powołań i każde z nich realizowała na chwałę Bożą. Przed Mszą św. odmówiliśmy część bolesną Różańca św. z rozważaniami na podstawie pism św. Joanny Franciszki de Chantal i św. Franciszka Salezego.

Podczas nauki rekolekcyjnej, skupiającej się głównie na zagadnieniu miłości do Boga, usłyszeliśmy interpretację kolejnych słów Aktu osobistego poświęcenia się Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. Ksiądz Piotr powiedział m.in.: „Kim jesteś, Najświętsze Serce Jezusowe, skoro obieram Ciebie za jedyny przedmiot mojej miłości? […] Człowiek w miłowaniu jest poniekąd sam. […] Jest takie miejsce w naszym sercu, gdzie nikt nie ma dostępu. Myślę, że człowiek jest wezwany przez bieg swojego życia, żeby to miejsce wypełnił Kimś – z dużej litery K. Serce Jezusowe wzywa nas, abyśmy dokonali wyboru i aby w tym miejscu głębokim w duszy, gdzie nawet współmałżonek nie ma dostępu, aby tam był Bóg jako jedyny przedmiot naszej miłości”. Wtorkową Mszę św. zakończyła modlitwa do św. Joanny Franciszki de Chantal i błogosławieństwo jej relikwiami.

Trzeci dzień rekolekcji rozpoczął się od poświęcenia nowego obrazu przedstawiającego św. Małgorzatę Marię Alacoque, autorstwa krakowskiej malarki Marii Samborskiej. Obrzędowi przewodniczył ks. Krzysztof Zimończyk, Dyrektor Krajowy naszego Arcybractwa. Na początku krótko przybliżył zebranym najważniejsze fakty związane z tym wizerunkiem. „Dla nas, członków Straży Honorowej, będzie to obraz typiczny, który chcemy promować w naszych wspólnotach i środowiskach, w których działamy”– powiedział ks. dyrektor. Następnie odczytany został fragment Ewangelii wg św. Mateusza o ośmiu błogosławieństwach i odśpiewany psalm. Zanosiliśmy również do Pana Boga prośby za wstawiennictwem św. Małgorzaty Marii. Po odmówieniu modlitwy błogosławieństwa ks. Krzysztof pokropił obraz wodą święconą i dokonał obrzędu okadzenia.

Przed rozpoczęciem Mszy św. ks. dyrektor wyjaśnił uczestnikom rekolekcji znaczeniei przebieg Aktu osobistego poświęcenia się Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. „Św. Małgorzata postanowiła pod natchnieniem Ducha Świętego napisać modlitwę – akt oddania się Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. To była jej odpowiedź na miłość, której doświadczyła ze strony Jezusowego Serca. I tak my popatrzmy na to nasze oddanie się Bożemu Sercu – jako akt miłości, odpowiedzi na miłość, której my również codziennie doświadczamy w swoim życiu” – mówił ks. Krzysztof.

W homilii podczas Mszy św. ks. Piotr wyjaśnił nam znaczenie ostatnich fragmentów Aktu osobistego poświęcenia. „«Pragnę, aby moim największym szczęściem i najwyższą moją chwałą było żyć i umierać jako Twój wierny sługa». Musimy się teraz zapytać, jak to jest na co dzień. Czy faktycznie takie szczęście i taką chwałę widzę w życiu i umieraniu jako wierny sługa? Ale jest to nasza droga wielkopostna. Nawet jeśli jeszcze nie teraz, to uczmy się […] powoli tak symbolicznie rozłączać ze światem, z jego sprawami. To ważna refleksja: nie wszystko muszę mieć, nie wszystko muszę zdobyć, nie wszystko mi się uda. Zresztą rozumiem z biegiem lat, […] że trudno mi połączyć mocne osadzenie w świecie z gorącą miłością do Serca Jezusowego. Trzeba wybrać, nie można dwóm panom służyć” – mówił rekolekcjonista. Jego dogłębna analiza słów ułożonych przez św. Małgorzatę Marię Alacoque pozwoliła uczestnikom rekolekcji świadomie i z pełnym zrozumieniem wszelkich konsekwencji podjąć decyzję o odmówieniu Aktu osobistego poświęcenia, czego dokonano po homilii. Na zakończenie Mszy św. i całych rekolekcji nastąpiło błogosławieństwo relikwiami św. Małgorzaty Marii Alacoque.

Te trzy dni rekolekcji, podczas których pod patronatem trojga świętych związanych z Zakonem Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny zgłębialiśmy znaczenie i odmówiliśmy Akt osobistego poświęcenia, ogromnie ubogaciły nasze serca i stały się punktem wyjścia dla pełniejszego przeżycia Wielkiego Postu. W tym czasie przylgnęliśmy jeszcze mocniej do Bożego Serca i odczuliśmy Jego obecność w naszym życiu, co dało nam siłę, by wytrwalej wypełniać obowiązki strażowe i szerzyć miłość do Najświętszego Serca Pana Jezusa wszędzie, gdzie tylko nas Ono pośle. Mamy nadzieję, że wspomagać nas w tym będzie nasza patronka św. Małgorzata Maria Alacoque, której nowy obraz poświęcono podczas rekolekcji.

Zapraszamy do obejrzenia fotorelacji z wydarzenia na naszym Facebooku.

Poniżej krótki film z rekolekcji: