PATRZ W SERCE I MIEJ SERCE

wygłoszonych przez zaproszonych księży sercanów. Ks. Józef Gaweł SCJ, Dyrektor Krajowy Arcybractwa Straży Honorowej NSPJ, mówił o historii kultu Najświętszego Serca Jezusowego, zaznaczając, że rozpoczął się on u stóp krzyża, po czym trwał w różnych formach przez wieki, by najpełniej rozkwitnąć dzięki objawieniom św. Małgorzaty Marii Alacoque.

Z kolei ks. Wiesław Pietrzak SCJ wyjaśniał podobieństwa i różnice między kultem Serca Jezusa i kultem Miłosierdzia Bożego: „Kult Serca Bożego jest dla tych, którzy pragną miłować, wynagradzać, przez godzinę trwać przy Sercu Jezusowym w duchu modlitwy i zaufania. Kult Miłosierdzia Bożego jest dla zagubionych, biednych, szukających ostatniej deski ratunku. […] Miłość dana nam przez Serce Boże jest pełnią. Miłosierdzie jest tylko jednym z aspektów tej wielkiej Miłości, o której mówi nam Serce Jezusowe” – mówił między innymi referent.

Mszy świętej koncelebrowanej przewodniczył ks. Jan Szeląg. W homilii zwrócił się do członków Straży Honorowej, prosząc, by spróbowali upodobnić się do Serca Jezusowego, które zawsze bije dla innych. Porównał również ich codzienne czuwanie przy Bożym Sercu do duchowego ratownictwa medycznego: „W naszym życiu przychodzi nam być trochę ratownikami medycznymi duchowej troski o bliźnich. Lekarzami (Jezusami) nigdy nie będziemy, ale możemy tę pierwszą pomoc świadczyć w modlitewnym akcie oddania i zawierzenia ludzi, którzy żyją z dala od Boga i od Kościoła”.

Uczestnicy przeżywali dzień skupienia w duchu modlitwy, dając świadectwo ogromnej miłości do Najświętszego Serca Pana Jezusa. „Serce Boże jest moim ratunkiem, wszystkie problemy zawsze zanoszę do Pana Jezusa, a On pocieszy, da siłę, otuchę” – mówiła jedna z biorących udział w spotkaniu. O swoich odczuciach na temat przynależności do Straży Honorowej opowiadała także inna członkini: „Uczestnictwo w Straży Honorowej ubogaca mnie wewnętrznie, pozwala bardziej się uduchowić pomimo codziennych trosk, dzięki czemu nie wpadam w depresję i łagodniej przeżywam trudne doświadczenia. Spotkania z ludźmi też dużo dają. Otrzymuję od Serca Bożego siłę w rozwiązywaniu trudnych spraw, błogosławieństwo w rodzinie. Godzina modlitwy więcej to bardzo dużo, daje jedność z Sercem Pana Jezusa”.

Dzień skupienia zakończył się adoracją Najświętszego Sakramentu.

Na podstawie: http://przemyska.pl/2017/09/10/ratownicy-duchowi-serca-jezusowego.