POKÓJ DZIECI BOŻYCH

Jak wielkim skarbem, do niczego nieporównywalnym, jest pokój! Skarb ten, utracony wskutek grzechu pierworodnego, został nam przywrócony poprzez Wcielenie Słowa Bożego. W chwili Jego przyjścia na świat aniołowie śpiewali: „Pokój ludziom!”, a przed wstąpieniem do nieba, sam Jezus Chrystus powiedział: „Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam”, ale zaraz dodał: „Nie tak jak daje świat, Ja wam daję”. Rzeczywiście, nie dajmy się oszukać – pokój, który oferuje nam świat, nie jest prawdziwym pokojem. Duch Święty potwierdza, że pokój jest wyłącznym udziałem dzieci Bożych.

Święty Franciszek Salezy mawiał, iż pokój wynika z doskonałej zgody naszej duszy z Bogiem, z bliźnim i z samym sobą. Jednak jego warunkiem jest paradoksalnie wojna – wojna przeciwko sobie. W rzeczywistości, aby żyć w zgodzie z Bogiem, musimy dochować wierności Jego przykazaniom, pokonując zwodniczy świat, który wciąga nas w różnego rodzaju pokusy i wabi złudzeniami. Pokój z bliźnim można zachować poprzez unikanie sprzeczek lub sporów; należy obarczyć się znoszeniem ucisków i niesprawiedliwości. Wreszcie osiągnięcie pokoju z samym sobą wymaga nieustannej walki, którą musimy toczyć, by pokonać nasze namiętności i przezwyciężyć złe nawyki. Pokój jest ceną nieustannych zmagań.

Wskutek codziennej wzmożonej walki każdy chrześcijanin zbierze cudowne owoce pokoju. Dostąpi jego odpoczynku, gdy namiętności zostaną poskromione i ludzka natura zdominowana, w harmonii ustalonego porządku, w tym wewnętrznym pokoju, który był natchnieniem słów św. Pawła: „pokój, który przewyższa wszelkie uczucie”.

Siejmy pokój, rozdawajmy pokój, bądźmy aniołami pokoju. Przywracajmy pokój w nas samych i niespokojnym sercom wokół nas, łagodźmy bunty, uciszajmy wzburzone umysły – czasami wystarczy jedno dobre słowo! Możemy zatem zaśpiewać z aniołami: „Chwała Bogu na wysokości, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli” i wychwalać naszego ukochanego Króla, który ogłosił się „Księciem Pokoju”.

Siostra Maria od Najświętszego Serca Bernaud OVM