STRAŻ HONOROWA A OBJAWIENIA Z PARAY

Cześć Najświętszego Serca Jezusowego, objawiona w XVII wieku św. Małgorzacie Marii Alacoque, wizytce z Paray-le-Monial, rozwinęła się w całej pełni dopiero po dwóch stuleciach. Do tego rozkwitu przyczyniła się zapewne beatyfikacja św. Małgorzaty Marii. Uroczystość wyniesienia na ołtarze pokornej apostołki Serca Jezusa odbyła się w bazylice św. Piotra w Rzymie 18 września 1864 roku, kiedy to we Francji obchodzone było święto Siedmiu Boleści Matki Bożej.

Rok wcześniej, 13 marca 1863 roku, w klasztorze Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Bourg-en-Bresse we Francji powstała Straż Honorowa Najświętszego Serca Pana Jezusa. Nikt wtedy nie przypuszczał, że to skromne dzieło tak się rozwinie pod opieką Bożej Opatrzności.

Obecnie jest rzeczą jasną i niezaprzeczalną, że Straż Honorowa została utworzona, aby nabożeństwo do Bożego Serca stało się znane i dostępne dla wszystkich, aby je rozszerzyć na cały świat i sprostać wszystkim żądaniom Pana Jezusa przekazanym św. Małgorzacie Marii, która zachęcała do oddawania czci Bożemu Sercu. W jej Pamiętniku duchowym czytamy:

1. Pan Jezus powiedział: „Oto Serce, które tak bardzo ukochało ludzi, że w niczym nie oszczędzając siebie, całkowicie się wyniszczyło i ofiarowało, aby im okazać swoją miłość. W zamian zaś otrzymuję od większości z nich jedynie niewdzięczność przez nieuszanowanie i świętokradztwa, przez oziębłość i wzgardę, jakie żywią względem Mnie obecnego w tym Sakramencie Miłości”.
Powołanie członków Straży polega zatem na tym, aby – jeżeli nie ciałem, to przynajmniej duszą i sercem – stawiać się u stóp tabernakulum i współuczestniczyć z aniołami w miłości i uwielbieniu.

2. To samo dotyczy prośby Pana Jezusa odnoszącej się do publicznego wystawiania obrazu Jego Najświętszego Serca. Żadne dzieło nie spełniło tak doskonale tego życzenia jak Straż Honorowa. Wielkie zegary stowarzyszenia, na których znajduje się obraz Boskiego Serca, są wystawiane publicznie w wielu kościołach całego świata. Obraz ten przyczynia się do nawrócenia wielu obojętnych serc i pociąga je do miłości Jezusa Chrystusa.

3. Kiedy indziej Boski Mistrz mówił swojej powiernicy: „Chcę utworzyć dokoła mego Serca koronę z dwunastu gwiazd, złożoną z moich najdroższych i najwierniejszych sług”.
Dwanaście gwiazd jaśnieje na zegarze Straży Honorowej, a poniżej widzimy nazwiska całych szeregów wiernych, skupiających się wokół Boskiego Serca i tworzących koronę, o której Pan Jezus mówił niegdyś św. Małgorzacie Marii.

4. Boski Zbawiciel chciał, aby rozszerzać królestwo miłości poprzez cześć oddawaną Jego Najświętszemu Sercu. „Będę królował mimo swych nieprzyjaciół i wszystkich, którzy Mi się sprzeciwiają”. Święta Małgorzata Maria powtarzała również z niezachwianą pewnością: „Najsłodsze Serce będzie królowało mimo szatana. To słowo napawa mnie radością i jest całą moją pociechą”.

5. Święta wizytka z Paray-le-Monial mówiła też: „[Zbawiciel] pokazał mi nabożeństwo do godnego uwielbienia Serca Jezusowego jako piękne drzewo, które przeznaczył przed wiekami, żeby zakiełkowało i wypuściło korzenie w naszym Zakonie […]. Ale Boskie Serce chce, żeby Córki Nawiedzenia rozdawały owoce z tego świętego drzewa obficie wszystkim, którzy zapragną spożywać z niego, bez obawy, że ich zabraknie”.
Straż Honorowa została ukazana jako piękne drzewo, a jego liśćmi, mającymi przynieść uzdrowienie narodom, są kartki zelatorskie, czyli miesięczne bilety dostarczane wszystkim członkom różnych stanów.

6. Święta Małgorzata Maria zachęcała czcicieli Bożego Serca, aby nosili Jego wizerunek na swoich piersiach. Odznaka i medalik Straży Honorowej pozwalają spełnić tę prośbę.

7. Godzinę Świętą, której Jezus żądał od Małgorzaty Marii, w czwartek przed pierwszym piątkiem miesiąca odprawiają także członkowie Straży Honorowej.

8. Najistotniejszymi z praktyk czciciela Serca Bożego są Komunia św. wynagradzająca i nabożeństwo pierwszopiątkowe. Święta wizytka dała im początek i one też zaliczają się do najżywotniejszych ćwiczeń Straży Honorowej.

9. To samo odnosi się do modlitwy wspólnotowej, o której tak pisała św. Małgorzata Maria do ojca Croiseta: „Myślę, że wielką przyjemność sprawiłoby się Bożemu Sercu, gdyby można było utworzyć stowarzyszenie krzewiące to nabożeństwo; jego członkowie uczestniczyliby w dobrach duchowych”. Nieustające błaganie praktykowane przez Straż Honorową odpowiada i temu żądaniu.

10. „Boskie Serce […] wyjawiło mi gorące pragnienie, że chce być przez ludzi kochane i zawrócić ich z drogi zatracenia, na którą szatan kieruje całe tłumy”. Te słowa św. Małgorzaty Marii wywołały wśród członków Straży Honorowej prawdziwą krucjatę w celu ratowania grzeszników, której sztandarem jest Zegar Miłosierdzia. Liczne nawrócenia potwierdzają wymownie skuteczność tego apostolstwa.

11. Miłość Boża jest nienasycona, toteż św. Małgorzat Maria usłyszała następujące słowa: „Szukam ofiary dla mego Serca, którą chciałbym poświęcić jako hostię całopalną dla wykonania zamiarów mego Serca”.
Również i to żądanie Pana Jezusa przyjęła i wypełnia Straż Honorowa. Przez zjednoczenie ze Zbawicielem nieustannie ofiarowanym Ojcu prowadzi swoich członków na szczyty miłości przez całkowite oddanie się i zaparcie siebie – czynią to przede wszystkim tzw. dusze ofiarne.

12. Zranione Serce Jezusa jest głównym przedmiotem czci i miłości członków Straży Honorowej. Jak św. Małgorzata Maria niegdyś kontemplowała Serce Jezusa konające w Ogrójcu, tak Straż Honorowa wpatruje się w to Serce na Kalwarii, przebite włócznią, wylewające krople Krwi i wody, które są ostatecznym dowodem miłości Chrystusa.

13. Wreszcie należy zauważyć, jak ścisłe podobieństwo zachodzi między duchowością Straży Honorowej a liturgią z uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa. Na ten dzień przypadają słowa prefacji: „aby wszyscy ludzie pociągnięci do otwartego Serca Zbawiciela, z radością czerpali ze źródeł zbawienia”. Zgodnie z tą myślą Straż Honorowa prowadzi swych członków do źródła wytryskującego ze zranionego Serca Jezusa.
Ewangelia św. Jana przytacza opowieść o tym, co wydarzyło się tuż po śmierci Zbawiciela na krzyżu: „Jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok, a natychmiast wypłynęła krew i woda” (J 19,34). Tajemnica przebicia Serca Chrystusa jest głównym przedmiotem adoracji członków Straży Honorowej, odpowiadających na skargę Pana Jezusa wypowiedzianą św. Małgorzacie Marii Alacoque: „Szukałem, kto by Mnie pocieszył, a nie znalazłem”.