U MATKI BOŻEJ GIETRZWAŁDZKIEJ

Matko Niebieskiego Pana,

Lekarko dusz i ciał ludzkich,

Pani Gietrzwałdzka […],

Racz wejrzeć na mnie

łaskawym okiem…

W dniach 27-30 czerwca br. do Gietrzwałdu wyruszyli autokarem pielgrzymi z parafii w: Solcu-Zdroju, Proszowicach, Pińczowie i Miechowie. Grupa pątników liczyła 40 osób. Byli to członkowie Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa z diecezji kieleckiej, gdzie dyrektorem diecezjalnym jest ksiądz Tomasz Moskal, wikariusz parafii w Solcu-Zdroju. To właśnie ksiądz dyrektor zorganizował rekolekcje w tym świętym miejscu i objął opieką duszpasterską wszystkich uczestników pielgrzymki.

W drodze na Warmię zatrzymaliśmy się w Sanktuarium Matki Bożej Ostrobramskiej w Skarżysku-Kamiennej, gdzie znajdują się kaplica i obraz na wzór tych wileńskich. Potem ruszyliśmy na spotkanie Matki Bożej Gietrzwałdzkiej.

Gietrzwałd to wieś w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim. Zasłynęła, gdy w 1877 roku w dniach od 27 czerwca do 16 września na przykościelnym klonie dwóm dziewczynkom – Justynie Szafrańskiej i Barbarze Samulowskiej – objawiła się Matka Boża. W tym roku obchodzona jest 147. rocznica tych wydarzeń.

W rekolekcyjny harmonogram wpisywały się: wspólne poranne modlitwy, codzienna Msza Święta, Godzina Obecności przy Sercu Pana Jezusa, Różaniec, Koronka do Bożego Miłosierdzia, Apel Jasnogórski, piątkowa Droga krzyżowa w strugach deszczu. Wymienione wyżej Msze Święte, nabożeństwa i spotkania modlitewne odbywały się w bazylice Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i kaplicy w Domus Mariae („Domu Maryi”), w którym również byli zakwaterowani pielgrzymi.

Udział w rekolekcjach miał na celu umocnienie wiary w Boga, oddawanie czci Najświętszemu Sercu Pana Jezusa, a zwłaszcza wynagradzanie Mu za wszelkie zło popełnione wobec Niego przez ludzi. Temu służy przede wszystkim Godzina Obecności przy Sercu Pana Jezusa. Nasze oczy kierowały się też ku Tej, która była „Gospodynią” świątyni – Matce Bożej Gietrzwałdzkiej. Codziennie wpatrywaliśmy się w Jej matczyne oblicze, powierzając swoje intencje, podziękowania, prośby i osobiste sprawy.

Z Gietrzwałdzką Panią, tak często odwiedzaną przez nas w bazylice i kapliczce objawień, przyszło nam się pożegnać 30 czerwca. Ze smutkiem patrzyliśmy na opuszczane przez nas piękne krajobrazy, które gościły w XIX wieku Królową Niebios.

Ostatnim etapem naszej wędrówki po warmińskiej ziemi był pobyt w Żabim Rogu – rodzinnej miejscowości księdza dyrektora. Uczestniczyliśmy w niedzielnej Eucharystii w miejscowej kaplicy, odwiedziliśmy kościół parafialny oraz cmentarz we Florczakach, na którym spoczywają rodzice księdza Tomasza. Tak jak i w poprzednich latach, tak i tym razem zostaliśmy bardzo gościnnie przyjęci przez rodzinę księdza oraz mieszkańców (na czele z sołtysem) Żabiego Rogu w miejscowej świetlicy. Za okazane serce chcielibyśmy raz jeszcze bardzo gorąco podziękować.

Czas przeżyty w tych ostatnich dniach czerwca na warmińskiej ziemi był cudownym okresem. Rekolekcje były dla nas „pokarmem” dla duszy, umacniały relację z Bogiem, kierowały wzrok na Serce Jezusa i Jego Matkę. Był to jednak też czas odpoczynku dla ciała i umysłu. Miejsca, w których przebywaliśmy, dawały okazję ku temu, by nabrać sił fizycznych do wykonywania kolejnych zajęć zawodowych i domowych. „W życiu piękne są tylko chwile” – śpiewamy w pewnej piosence. Te chwile przeżyte na Warmii pozostaną na długo w naszych sercach i pamięci.

Barbara Dyrdół