W DRODZE KU BOŻEMU SERCU

Jubileuszowa pielgrzymka Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa z diecezji tarnowskiej do Piwnicznej-Zdroju

Dnia 27 września 2019 roku, w roku jubileuszowym 150-lecia Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa na ziemiach polskich, odbyła się pielgrzymka wspólnot strażowych diecezji tarnowskiej do parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Piwnicznej Zdroju. Ogółem w uroczystościach wzięło udział ponad 600 osób z 32 ośrodków diecezji tarnowskiej, którym towarzyszyło wielu księży opiekunów oraz poczty sztandarowe. Obecni byli pielgrzymi z: Biadolin, Brzeska (parafia Miłosierdzia Bożego i parafia św. Jakuba), Chomranic, Dębicy (parafia św. Jadwigi i parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa), Górek Mieleckich, Iwkowej, Jaworznej, Jazowska, Jodłówki–Wałek, Kamionki Małej, Koszyc Małych, Łękawicy, Mielca (parafia św. Mateusza Apostoła i parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy), Mikołajowic, Muchówki, Nagoszyna, Niedźwiedzy, Nowej Jastrząbki, Obidzy, Piwnicznej-Zdroju, Pleśnej, Przysietnicy, Świebodzina, Tarnowa (parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa i parafia Świętej Rodziny), Wielkiej Wsi, Woli Rzędzińskiej i Żmiącej.

O godz. 17⁰⁰ wszyscy uczestnicy zostali przywitani przez ks. proboszcza Krzysztofa Czecha, po czym wzięli udział w półgodzinnym nabożeństwie wynagradzającym Najświętszemu Sercu Pana Jezusa i adoracji Najświętszego Sakramentu. Następnie o godz. 17³⁰ rozpoczęła się uroczysta Msza św. koncelebrowana pod przewodnictwem ks. biskupa Stanisława Salaterskiego – Delegata KEP ds. Arcybractwa Straży Honorowej NSPJ. Przywitania i wprowadzenia do Mszy św. dokonał diecezjalny dyrektor Straży Honorowej NSPJ ks. Stanisław Łątka, a ksiądz biskup wygłosił jubileuszową homilię.

Bezpośrednio po zakończeniu Mszy św. nastąpiło przyjęcie nowych członków do Arcybractwa, którego dokonał ks. biskup Stanisław Salaterski. Następnie wszystkim obecnym zelatorom zostały rozdane foldery strażowe, specjalnie przygotowane na tę pielgrzymkę przez zelatorów i ks. dyrektora Stanisława. Posłużą one wspólnotom strażowym do ewangelizacji, przybliżania innym duchowości Arcybractwa i idei wynagradzania Sercu Pana Jezusa.

Po wykonaniu pamiątkowego zdjęcia nowych członków z ks. biskupem wszyscy pielgrzymi udali się na poczęstunek, kawę, herbatę i ciasto, które przygotowała miejscowa wspólnota na terenie parafialnego zaplecza turystyczno-religijnego, zwanego placem św. Jana Pawła II. Znajdują się na nim między innymi: taras widokowy, Grota Matki Bożej, pomnik papieża Polaka – „zadumanego wędrowca z Piwnicznej”, ołtarz polowy, scena koncertowa, chata pod kołem oraz ogromna altana (gdzie pielgrzymi mogli się spotkać na poczęstunku). Dookoła placu wznosi się siedem kapliczek zbudowanych jako symboliczne Góry Zbawienia. Ten „szlak zbawienia” rozpoczyna Góra Synaj, a potem kolejno: Góra Nebo, Góra Błogosławieństw, Góra Tabor, Góra Oliwna, Góra Golgota. Kończy go cel wędrówki każdego chrześcijanina: Święta Góra Pańska – niebo, czyli Dom Ojca, w którym mieszkają Maryja, św. Jan Paweł II oraz święci, i gdzie jest przygotowane mieszkanie dla każdego z nas.

Na tym właśnie placu po przerwie na posiłek rozpoczęło się „nabożeństwo dla będących w drodze ku Świętej Górze Pańskiej”. Dało nam ono szersze spojrzenie na życie człowieka, które jest wędrówką przez ziemię, a każda wędrówka – czy w języku religijnym „pielgrzymka” – ma swój cel. Świetnie obrazują to góry i zdobywanie kolejnych szczytów. Podobnie jak stacje Drogi krzyżowej odzwierciedlają cierpienie w życiu człowieka, tak wędrówka po Górach Zbawienia przybliża pątniczy charakter naszego życia na ziemi. Rozpoczynamy je tak jak Izraelici, którzy po wyjściu z niewoli egipskiej na górze Synaj otrzymali Prawo, czyli Dekalog, by dojść do Ziemi Obiecanej. Również i my otrzymujemy je od Boga w darze, by trafić bezpiecznie do Niebieskiego Jeruzalem.

Naszą pielgrzymkową wędrówkę rozpoczęliśmy właśnie od Góry Synaj. Przy każdej kapliczce czytane było Słowo Boże dotyczące wzniesienia. Podziwialiśmy umieszczone wewnątrz kapliczek płaskorzeźby, ukazujące poszczególne tajemnice wiary lub wydarzenia biblijne, oraz kamienie przywiezione z danej góry. Gdy szliśmy od kapliczki do kapliczki, towarzyszyło nam światło świec, muzyka organowa i śpiew pieśni religijnych. Wędrówkę zakończyliśmy na Świętej Górze Pańskiej – czyli siódmej kapliczce, w której znajdują się kamienie przywiezione z Góry Wniebowstąpienia.

Następnie wszyscy uczestnicy zgromadzili się przed ołtarzem polowym, gdzie nastąpiło zakończenie naszej jubileuszowej pielgrzymki uroczystym błogosławieństwem, którego udzielił ks. biskup razem ze zgromadzonymi wokół niego kapłanami.

zel. Tomasz Felczyński