WYTRWAŁOŚĆ W WIERZE

W obliczu obaw i licznych kryzysów, które przeżywają społeczeństwo i Kościół, jesteśmy zaproszeni do wytrwania w wierze. Podobnie jak dzień po męce i śmierci Jezusa wiara przerażonych apostołów została wystawiona na próbę, tak i współczesne nam bolesne wydarzenia mogą osłabić naszą wiarę.

Przed tego rodzaju upadkiem mają nas chronić: Pismo Święte, Najświętsze Serce Pana Jezusa, Eucharystia i łaska Boża. To powinno wystarczyć, żebyśmy nie zginęli. W końcu najgorsze, co może się nam przydarzyć, to męczeństwo – trwające kilka miesięcy, może nawet kilka lat, ale z pewnością zasługujące na nagrodę niebios.

Kościół zawsze znał swoich prześladowców, ale jednocześnie miał obietnice życia wiecznego, dlatego jest i pozostanie na wieki młody w swoim Credo, w sakramentach, kapłanach i świętych wszelkiego stanu. Zaistniałe okoliczności nakładają na nas specjalne obowiązki. Prośmy często Jezusa, by przymnożył nam wiary, ponieważ jest ona łaską udzielaną przez Boga. Kiedy już ją otrzymamy, strzeżmy się, by jej nie stracić. Starajmy się ją zachować poprzez częste przystępowanie do sakramentów, pobożne lektury, przykładne życie, wierność w modlitwie… Wprowadzajmy w czyn przemyślane uczynki miłosierdzia, które mogą być użyteczne dla innych, ale także dla nas samych. Najlepszym zatem sposobem, aby nasza wiara mogła wzrastać, jest odważne świadczenie o niej w porę i nie w porę. Pamiętajmy o obietnicy Chrystusa: „Do każdego więc, który się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie” (Mt 10,32). Bez względu na to, co się dzieje w świecie i w naszym życiu, pozostańmy więc mocno zakorzenieni w wierze w Jezusa Chrystusa, naszego Zbawiciela!