Z CHRYSTUSEM W OGRÓJCU

Nabożeństwo Godziny Świętej jest jedną z pobożnych praktyk ku czci Serca Jezusa, stanowiącą wyraz wynagrodzenia związanego z tym kultem. Pierwszą Godzinę Świętą odprawił sam Chrystus w Ogrójcu. W Ewangelii według św. Łukasza czytamy następujący opis ogrójcowej modlitwy Zbawiciela: „Potem wyszedł i udał się, według zwyczaju, na Górę Oliwną; towarzyszyli Mu także uczniowie. Gdy przyszedł na miejsce, rzekł do nich: «Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie». A potem oddalił się od nich na odległość jakby rzutu kamieniem, upadł na kolana i modlił się tymi słowami: «Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich! Jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie»” (Łk 22,39–42).

Celem odprawiania Godziny Świętej jest wynagradzanie za niewdzięczność, jaką Serce Jezusa odbiera od ludzi. O tym, że Chrystus pragnie takiego nabożeństwa, sam Zbawiciel powiedział św. Małgorzacie Marii Alacoque podczas tzw. drugiego wielkiego objawienia w 1674 roku w Paray-le-Monial: „Każdej nocy z czwartku na piątek dam ci udział w trwodze konania, którą dobrowolnie wziąłem na siebie w Ogrodzie Oliwnym. Trwoga ta wprowadzi cię – bez wiedzy z twej strony – w pewien stan agonii, który jest boleśniejszy niż sama śmierć. Abyś się mogła zjednoczyć ze Mną w pokornej modlitwie, którą Ja wówczas pomimo śmiertelnej trwogi zanosiłem do mojego Ojca, będziesz czuwać pomiędzy jedenastą godziną a północą i cały ten czas spędzisz w zjednoczeniu ze Mną w pozycji leżącej z twarzą na ziemi” (Pamiętnik duchowy, s. 95). Ta prywatna praktyka powiernicy sekretów Jezusowego Serca rozszerzyła wkrótce się na cały Kościół i nazwana została Godziną Świętą.

Na ogół wyróżnia się trzy sposoby jej odprawiania:

1. Jedni pojmują ją jako pobożne nabożeństwo ku czci Serca Jezusa.

2. Inni, pamiętając o jej początkach, kładą nacisk na wynagradzający charakter nabożeństwa.

3. Jeszcze inni starają się, aby modlitwy i rozważania odnosiły się do męki i śmierci Zbawiciela, oraz pragną przez to nabożeństwo wynagradzać Mu za grzechy własne i całego świata.

Papież Pius XI w encyklice Miserentissimus Redemptor, wydanej w 1928 roku i poświęconej powszechnemu obowiązkowi wynagrodzenia Najświętszemu Sercu Jezusa, nazywa Godzinę Świętą „praktyką miłości i wynagrodzenia”. Pisze, że Pan Jezus zlecił św. Małgorzacie Marii dwie pobożne praktyki: „Dla zgładzenia tych win, wśród wielu środków polecił dwa jako sobie najmilsze, a mianowicie, by ludzie przyjmowali z intencją ekspiacyjną tak zwaną «Komunię wynagradzającą» oraz by praktykowali nabożeństwo nazwane słusznie Godziną Świętą, oddając się przez pełną godzinę modlitwie i pokutnym błaganiom” (nr 6).

Kościół wypowiedział się oficjalnie na temat formy Godziny Świętej dopiero w 1933 roku przez specjalny dekret Penitencjarii, która ustanowiła odpusty związane z tym nabożeństwem. W dokumencie stwierdzono, że modlitwy w czasie Godziny Świętej „[…] do tego głównie zmierzają, by przypomnieć wiernym mękę i śmierć Jezusa Chrystusa i pobudzić ich do rozważania i uczczenia Jego płomiennej miłości, dzięki której ustanowił Boską Eucharystię, pamiątkę męki swojej, oraz do zadośćuczynienia i wynagrodzenia za swoje i cudze grzechy”. Również św. Jan Paweł II w liście apostolskim do wszystkich biskupów z 1980 roku o kulcie Najświętszej Eucharystii wymienił Godzinę Świętą wśród wielu różnych form pobożności eucharystycznej. Z kolei w czasie rekolekcji watykańskich w 1976 roku, które wygłosił jeszcze jako kardynał, papież Polak mówił: „I oto Kościół stale szuka owej wówczas utraconej godziny Ogrójca, aby uczynić zadość za tamto opuszczenie, za tamtą samotność Mistrza, która zwiększyła cierpienie Jego duszy”.

Formuła Godziny Świętej odwołuje się zarówno do Jezusowej modlitwy w Ogrójcu, jak i do słów przekazanych przez Zbawiciela św. Małgorzacie Marii Alacoque. Chrystus modlił się w Ogrodzie Oliwnym w nocy z czwartku na piątek, dlatego też Godzinę Świętą odprawia się w noc Wielkiego Czwartku oraz w każdy czwartek przed pierwszym piątkiem miesiąca. Powinna zawsze trwać sześćdziesiąt minut. Obecnie rzadko jest ona rozpoczynana o godzinie jedenastej w nocy, tak jak czyniła to św. Małgorzata Maria Alacoque, najczęściej wybierane są godziny wieczorne lub popołudniowe, by umożliwić jak największej liczbie wiernych uczestnictwo w tym nabożeństwie. Godzinę Świętą można odprawiać w kościele przed wystawionym Najświętszym Sakramentem, ale również indywidualnie, w zaciszu własnego domu.

Niebawem nakładem Wydawnictwa Arcybractwa Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa ukaże się książka 33 Godziny Święte zawierająca przykładowe rozważania do tego nabożeństwa.