Hymny i pieśni

Otocz Straży Honorowa

Otocz Straży Honorowa Tron ołtarza Króla swego! * Niechaj zabrzmi dziś pieśń nowa ku czci Boga ukrytego. * Z jego wciąż otwartej Rany płyną łask obfite zdroje * Które zlewa Pan nad pany na wybrane dzieci swoje.
Cała ziemia niech utworzy zastęp Straży Honorowej * Niech pośpieszy przed Tron Boży, niech Go wielbi w pieśni nowej. * O Jezu, Anielski Chlebie, daj nam poznać Serce Twoje. * Naucz odtąd żyć dla Ciebie, zlewaj na nas łaski swoje.
Ciebie, którego czci niebo, ziemia tak ciężko znieważa. * Zostawia opuszczonego, samotnego wśród ołtarza. * Serce Twe na próżno czeka objawu ludzkiej miłości * Wciąż odbiera od człowieka same wzgardy, zelżywości.
Więc my za to opuszczenie, strażą serc Cię otoczymy! * Za niewdzięczność, zapo-mnienie, wynagradzać Ci będziemy. * Przyjm te hołdy, Jezu miły, ucz nas życiem żyć ofiary * Wzmocnij nasze słabe siły, naucz kochać Cię bez miary.
Wśród niewiary, zbrodni świata, krzep nas w cnocie, utwierdź w wierze * Niech Twe Serce Ojca, Brata, nas od złego broni, strzeże. * Króluj, króluj Straży swojej, wiedź z sztandarem swym do boju, * A kiedyś niech z ręki Twojej odbierze wieniec pokoju.

Pójdź o Honorowa Straży, pełnić świętą służbę twą, * U stóp Pańskich stań ołtarzy, otocz Boskie Serce czcią.

Ref.: Przed Sercem Twoim o Panie, niechaj ziemia korzy się, * Niech się Strażą Twoją stanie, niechaj kocha, wielbi Cię!
Z tego Serca zranionego, miłości jaśnieje blask, * Jezus zlewa na świat z Niego, zdroje swoich Boskich łask. (Ref.)
Boskie Serce, weź dla siebie, serca nasze, nimi rządź, * Ucz nas znać i kochać Ciebie, Królem naszym Ty nam bądź. (Ref.)
W Tobie życia i świętości skarby utajone są, * Daj nam wyrzec się próżności, daj ukochać piękność Twą. (Ref.)
Tyś jest Domem i Świątynią, gdzie z rozkoszą mieszka Bóg, * Ratuj tych, którzy źle czynią, sprowadź ich z występku dróg. (Ref.)
Świat Ci płaci oziębłością, o Pragnienie wiecznych wzgórz, * Lecz Ty świętą swą miłością, lody serc niewdzięcznych skrusz. (Ref.)
Wśród samotnych świątyń ciszy, Ty wynurzasz skargi swe, * Ale mało kto je słyszy, mało kto rozumie je. (Ref.)
Nam się wolno, Boski Królu, Strażą Serca Twego zwać * Daj nam cieszyć Cię w Twym bólu, daj przy Tobie wiernie stać. (Ref.)
Za zniewagi, opuszczenia, daj nam wynagradzać Ci * Przez modlitwy, uwielbienia, przez hołdy miłosnej czci. (Ref.)
Słodkie Serce, Ty nam za to, bądź schronieniem w czasie burz * Zanim hojną nam zapłatą nie staniesz się wiecznie już. (Ref.)

Widzisz to serce, Ojcze i Panie? * W tym małym sercu ogień się żarzy * Racz je wziąć Jezu w swe posiadanie * Racz je zaciągnąć pod sztandar Straży.
Pozwól mi stanąć u Twego boku. * Bo któż Ci, Chryste, wiary dochowa? * Któż czerpać będzie u łask potoku * Jeśli nie wierna Straż Honorowa?
Gdy skarby Twoje trwonią grzesznicy, * Gdy świat od Ciebie z dala w rozterce, * Straż Honorowa w Twojej Świątnicy * Chce wynagrodzić Twojemu Sercu.
Czcić i pocieszać, kochać bezmiernie, * Łączyć się z Tobą, mym Zbawicielem, * Iść śladem Twoim, choć ranią ciernie * To Honorowej Straży jest celem.
Przysięgam cieszyć Twe Serce Boże, * Czy mnie do krzyża dłoń Twa przykuwa * Czy też mi jasna zaświeci zorza * Jam Jezu Twoja Straż Honorowa.

Tajemnice niepojęte: Jezus chce pozostać z nami * Dał nam swoje Serce święte ze wszystkimi w Nim skarbami. * Bogu chwała chrześcijanie, złóż hołd Straży Honorowa, * Bo zazdroszczą nam niebianie wcielonego dla nas Słowa.
Zjednoczenie niesłychane! Słowo Ojca Przedwiecznego * Z górnych niebios jest zesłane dla człowieka śmiertelnego! * Dusza, która Go miłuje, Oblubieńca zwie imieniem * I w pokorze adoruje... Słuchaj ziemio ze zdumieniem!
O jak błogo na Golgocie, Oblubieńcze mojej duszy! * Tu łask Twoich płyną zdroje... głosu Twego świat nie głuszy: * „Skryj się w skalną rozpadlinę, załóż w Sercu mym mieszkanie! * Każdą chwilę i godzinę traw w miłości, dziel konanie...
Pomnij, żem na krzyża tronie. Z ostrych cierni tkany wieniec. * W głąb przenika, rani skronie... Pomnij, żem Krwi Oblubieniec!” * Lecz zaświta dzień wspaniały, w którym Jezus nam pozwoli * Wielbić siebie w blaskach chwały, w promienistej aureoli.

O Święty, Świętych, hymn z świątyń się wznosi. * O święty skarbcu Serca Zbawiciela * Krynico, która łask Bożych udzielasz * O Święty, który światu miłość głosisz!
Bóg sam zstępuje na upadłą ziemię * I niesie z sobą pochodnię światłości * I ku wyżynom wznosi ludzkie plemię. * O, niech nas strawi ogniem swej miłości!
Zbawiciel żyje wciąż w łonie Kościoła. * I nad wrogami miłością panuje, * Dusze przygarnia do swych wiernych grona * I Kościołowi zwycięstwo gotuje.
Głowę Kościoła i Zbawcę naszego, * ´Nadzieję naszą, Zródło szczęśliwości * Miłujmy szczerze, żyjmy w Jego Sercu, * Wskrzeszajmy ducha w płomieniach miłości!

Dziewico święta przyjm nasze pienia, * Które ku czci Twej w niebo wznosimy, * Przyjm nasze hołdy, przyjm uwielbienia, * Jakimi wspólnie dzisiaj Cię czcimy.
Serce Jezusa wybrało Ciebie, * Na powiernicę tajemnic swoich, * Dziś triumfujesz z Nim razem w niebie, * W blasku przedziwnych świętych cnót Twoich.
To, co dla Ciebie zakryte było, * Pan Ci objawił o Małgorzato, * Boże się Serce Tobie odkryło, * Za cichą, skromną, zakonną kratą.
Ty, coś to Serce tak ukochała, * I tak Mu zawsze służyła wiernie, * Ty, coś do Niego mężnie zdążała, * Przez krzyże ziemskie, głogi i ciernie.
Błagaj to Serce Boże za nami, * By nam odpuścić grzechy raczyło, * By obdarzyło swymi łaskami, * By nam wśród pracy błogosławiło.
Uproś, o Święta, by wnet świat cały, * Poznał to Serce, oddał się Jemu, * Coraz Mu więcej przymnażał chwały, * I służył wiernie Sercu Bożemu.

Święta Małgorzato, Perło Nawiedzenia, * Które Serce Boże blaskiem opromienia. * Tyś oddała żywot cały, * Dla Jezusa Serca chwały, * W Jego świętej Ranie, Obrałaś mieszkanie.
Byłaś powiernicą trosk Serca Bożego, * Wciąż ci brzmiała w duszy cicha skarga Jego: * „Moją boleść i męczarnie, * Któż współczuciem swym ogarnie? * Za dar mej miłości, * Płacą niewdzięczności”.
Te Jezusa skargi, duszę jej przeszyły, * Odtąd Małgorzata kocha z całej siły. * Za serc ludzkich oziębłości, * Żar nagradza jej miłości, * I serce w jej łonie * Jako ogień płonie.
Ziemski Serafinie, ogniem gorejący, * Uproś choć iskierkę miłości gorącej * Niech Jezusa ukochamy, * Jego Sercu się oddamy, * Niech cały świat Boży, * Przed Nim się ukorzy.