Prezentujemy konspekty katechez dla klas szkół podstawowych i ponadpodstawowych o Bożym Sercu i Arcybractwie Straży Honorowej NSPJ opracowane przez mgr Dorotę Ślezińską i mgr Agnieszkę Bieniek wraz z pomocami dydaktycznymi autorstwa mgr Anny Musiał i mgr Małgorzaty Kozioł.
W czasie objawień w Paray-le-Monial Pan Jezus zapewnił w jednej z dwunastu obietnic danych św. Małgorzacie Marii Alacoque, że pobłogosławi domom, gdzie będzie czczony wizerunek Jego Najświętszego Serca, stąd też od samego początku kultu Bożego Serca powstawały takie wizerunki.
Pozwólcie, że rozpocznę tę konferencję pewną opowieścią z czasów II wojny światowej. Wczoraj, czyli 14 czerwca, obchodziliśmy Narodowy Dzień Pamięci Polskich Ofiar Obozów Koncentracyjnych, a zarazem minęła 79. rocznica rozpoczęcia działalności obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu.
W encyklice Haurietis aquas poświęconej kultowi Serca Jezusowego papież Pius XII bardzo głęboko tłumaczy teologię tej pobożności, tak mocno zakorzenionej w tradycji Kościoła i żywo wyrażanej we wspólnotach wiernych.
DZIEŃ PIERWSZY Szachy życia Nasze życie podobne jest do gry w szachy. Czarno-biała szachownica to miejsce naszego życia. Życie nie jest ani białe, ani czarne, jest czarno-białe.
Najświętsze Serce Jezusa – źródłem, imperatywem i szkołą świętości
Błogosławiony John Henry Newman stwierdził kiedyś z wyjątkową przenikliwością: „Świętość […] stanowi ożywiającą i oświecającą zasadę wiary, która daje jej oczy, ręce i nogi”. Tak, w wierze chrześcijańskiej chodzi o świętość, o to, by opierając się na wierze i żyjąc nią, dojść do świętości. Gdy wyraża się w świętości, wiara osiąga swoją pełnię, dokonując przemiany człowieka, który dzięki niej zyskuje nowy sposób życia, powalający mu z nową wrażliwością myśleć, postępować,
(Autoryzowany tekst konferencji wygłoszonej na Jasnej Górze 15 czerwca 2013 r.)
Msza święta, do której mamy się teraz przygotować, jest dla nas wszystkich doświadczeniem bardzo bliskim. Uczestniczymy w niej często, przynajmniej raz w tygodniu, niektórzy częściej. Są i tacy, którzy robią to codziennie.
(Autoryzowany tekst konferencji wygłoszonej na Jasnej Górze 15 czerwca 2013 r.)
150 lat – to dużo czy mało? Mam parafiankę, która ma 102 lata, odwiedzam ją w każdy I piątek miesiąca. Jej serce jest bardzo mocne. Ciało już osłabło, ale serce wciąż jest niezwykle mocne.
W jedności z Sercem Jezusa w drodze do świętości i odnowy świata
Rozpoczynający się jubileusz 150-lecia istnienia w Kościele Arcybractwa Straży Honorowej Serca Pana Jezusa zachęca do zastanowienia się nad istotą i celem tej wspólnoty w życiu Kościoła i ludzkiej społeczności. Kim jesteśmy? Po co jesteśmy? Kim mamy się stawać i co ofiarować światu, czym ubogacać Kościół?
Geneza kultu Najświętszego Serca Pana Jezusa i Straż Honorowa Najświętszego Serca
Każdy jubileusz, a szczególnie jubileusz stupięćdziesięciolecia skłania do spojrzenia w przeszłość. Wydaje się, że szukamy potwierdzenia własnej tożsamości i wierności pierwotnym ideałom i celom. W przypadku Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa jest to tym istotniejsze, że Straż jest dziedziczką i kontynuatorką wielowiekowej tradycji kultu Serca Chrystusa. Ta tradycja to wielkie zobowiązanie.
